donderdag 18 augustus 2011

New Haven, Yale University en eindelijk een echt lekkere pasta, 17 augustus

Na alle nattigheid en ontberingen besluiten we dat het tijd wordt voor twee nachten hotel, zodat we onszelf en onze kleding weer eens lekker kunnen wassen en in een echt bed kunnen slapen. Via een foldertje met hotelaanbiedingen - overal langs de snelweg te krijgen en een aanrader om bij je te hebben - valt de keus op Courtyard by Marriot in New Haven. Deze plaats hadden wij in ons reisplan bedacht als handige uitvalsbasis voor een bezoek aan New York, maar ook vanwege het karakter als typische universiteitsstad: New Haven huisvest al sinds jaar en dag Yale University.

Courtyard by Marriot: we hebben al meerdere keren in hotels van dit concept gelogeerd en het is gewoon altijd goed. Uitstekende prijs-kwaliteit verhouding, gewoon een lekker hotel. Helaas is er maar voor één nacht ruimte voor ons, dus zullen we de volgende dag moeten improviseren waar we verblijven en hoe we dat inpassen in ons geplande bezoek aan NYC.

New Haven is een stijlvolle en hippe stad. Logisch, want de universiteit laat overal zijn invloed achter. Er zijn leuke, vlotte winkels, volgens de jongens en onszelf zelfs de leukste van deze reis en overal zijn sfeervolle eettentjes en barretjes. We eten bij “Basta”, waar we een spaghettischotel bestellen. Eerst met enige reserve, want na 3 weken zijn we op onze hoede hoe Amerikanen zelfs de meest eenvoudige gerechten weten te verprutsen. Maar eerlijk is eerlijk: de pasta en de saus die we proeven is zo on-Amerikaans dat het lijkt alsof we ergens in Italië zitten. Deze maaltijd komt op plaats één (gelijke plaats met de zalm van de jongens uiteraard).



’s Avonds bedenken we ons alternatief. We gaan kamperen op Floyd Bennet Field in de National Gateway Recreational Area aan de kust van New York (Brooklyn). Vlakbij loopt een metrolijn die ons vast in no-time tot midden in Manhattan zal brengen. De website van Reserve America belooft ons een unieke locatie, met de stad onder handbereik. Dat belooft wat…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten